De beginjaren van de suikerfabriek “Zwartenberg” verliepen moeizaam. Financieel bezien was het geen vetpot en na de eerste campagnes verdwenen enkele besturende vennoten. Toch kwamen er, zeker qua winstgevendheid, al snel betere jaren. Deze werden uiteraard afgewisseld met minder goede of moeilijkere jaren.
Vanaf 1894 kreeg de gehele suikerindustrie te maken met een crisis. De jaarlijkse winsten werden veelal laag, of er werd zelfs verlies geleden. Maar gedurende de gehele bestaansperiode van de suikerfabriek bij Leur werd, indien de jaarresultaten het toelieten, geïnvesteerd in vernieuwingen en uitbreidingen en werden afschrijvingen op de boekwaarde van fabriek en installaties gedaan.
Vanaf de beginjaren van de 20e eeuw ging het echt goed met de fabriek, waar toen vader en twee zonen Heerma van Voss de scepter zwaaiden. De campagnes 1904/’05 en 1911/’12 waren echte uitschieters in positieve zin. Ook tijdens de Eerste Wereldoorlog waren de winsten hoog. Bij de liquidatie van de firma in 1919 kon aan de aandeelhouders ruim 1000% worden uitgekeerd op hun aandelen, kreeg het vaste personeel een pensioen en was er geld voor enkele afkoopsommen. Het lijkt erop dat suikerfabrikant, grootaandeelhouder en besturend vennoot S.C.J. Heerma van Voss, de grote baas van de fabriek, na het moeizame begin toch rap de juiste koers en balans vond.
Helaas is van de productieadministratie en ook van de financiële administratie niet veel meer bewaard dan jaarstukken van de jaren 1905 tot en met 1919. Een zeer ruime selectie uit deze documenten is opgenomen in deze publicatie.
Onder het boek staan icoontjes, om acties uit te voeren. Eén van de icoontjes geeft een handig overzicht van de inhoud van het boek.